موسوی 1

سوتی دسته جمعی اوباش به روایت ستاد آشوب در لندن (کیهان 28 بهمن 89)

یکی از اوباش همکار حلقه لندن گزارش جالبی از دقایق حضور خود در اغتشاش ناکام اخیر ارسال کرد.
وی در گزارش خود که در «جرس» منتشر شده می نویسد: ساعت 2 بعد از ظهر در خیابان انقلاب بودم. اما همه چیز عادی به نظر می ر سید. مغازه ها باز بود و مردم خیلی معمولی خریدشان را می کردند. کمی ناامید شدم و گفتم یک ساعت به تظاهرات باید حداقل کمی از نشانه ها را ببینم.
این آشوبگر با اشاره به شکل گیری یک تجمع کم شمار و سر دادن شعار که با مواجهه نیروهای بسیجی همراه شده نوشت: تا آنها به میان ما آمدند، با وحشت دویدیم و فرار کردیم. در یکی از خیابان ها یک نفر را بازداشت کرده بودند. به چند نفر گفتم بریم دسته جمعی آزادش کنیم. اما هرگز نه اونها و نه من جرأتش را نداشتیم. یک سوتی دسته جمعی هم دادیم. همون طور که دنبالمون می کردند و ما هم در حال فرار بودیم شعار دادیم نترسیم نترسیم ما همه با هم هستیم. آدم وقتی هوله، اصلاً خودش هم نمی دونه چی داره میگه. چند نفر سطل زباله رو به آتش کشیدند. مدت زمان کوتاهی توانستیم توقف کنیم و شعار بدیم، خیلی کوتاه بود. رفتیم در یک پیاده رو. جوگیر شدم و دو انگشتمو به نشانه پیروزی بالا بردم.
وی با اشاره به تحت تعقیب قرار گرفتن و زمین خوردنش حین فرار می نویسد: خیلی ترسیدم. نمی دونم لباس شخصی ها چرا دستگیرم نکردند. رفتم سمت چمران. چند نفر پلیس رادیدم. نمی دونم چرا ترسیدم و برگشتم... از یکی شنیدم ساعت 11 شب قراره میدان آزادی جمع بشن. با هزار بیم و امید رفتم اما از جمعیت خبری نبود. یکی گفت نرید و اشتباه عاشورای پارسال رو تکرار نکنید. متأسفانه از فرصت استفاده نکردیم. جوجه بسیجی های 15 ساله رو دیدم که شست و شوی مغزی شده و مقابل ما ایستاده بودند. هنوز هم وحشت دارم. احساس می کنم قراره اتفاق بدی برام بیفته.

هیجان آشوب خوابید حالا با افسردگی آن چه غلطی بکنیم؟! (کیهان 28 بهمن 89)

با پایان گرفتن توهمات محافل ضد انقلاب درباره اغتشاش در کشور، مجدداً یأس و سردرگمی به این اردوگاه بازگشت. گفته می شود تعداد کم شمار آشوبگران و فرار آنها از صحنه در تشدید این سردرگمی و ناامیدی موثر بوده است.
محافل رسانه ای ضد انقلاب اکنون تاکید می کنند ادامه روند به بن بست رسیده فعلی بی فایده است و جز دادن هزینه و انهدام بیشتر سازمان آشوب و نهایتاً بی اعتباری نزد افکارعمومی حاصل دیگری ندارد. پایگاه اینترنتی بالاترین به عنوان یکی از ترمینال های هماهنگی آشوبگران دراین باره متذکر شده است: تصمیم نادرست شکست قطعی را به همراه می آورد. وحشت اصلی از بلاتصمیمی است و مثل همیشه شکست قطعی تلخی را به همراه خواهد داشت.
یکی از نویسندگان حرفه ای این شبکه ضدانقلاب هم تاکید می کند: با اطمینان می گویم اگر نتوانیم کار جدی و تازه ای بکنیم، با محکومیت شدید و حتی اعدام چند تن از دستگیرشدگان روبه رو خواهیم شد و اعضای سازمان بیش از گذشته در ترس فرو خواهند رفت.
همکار دیگر این شبکه می نویسد: اگر موسوی و کروبی را دستگیر کردند چه می کنیم؟ 1- چون به خمینی و نظام فحش ندادند، بهتره که دستگیر بشن؟ 2- بادکنک هوا می کنیم اون هم سبز! 3- الله اکبر می گوییم 4- هیچی 5- کامنت های خفن در بالاترین می گذاریم 6-نبرد مسلحانه. این مسئله خیلی مهم است اما جواب نداریم.
یکی دیگر از عناصر فعال در آشوب هم نوشت: ما نیاز به رهبر نداریم اما به یک شورای هماهنگ کننده نیاز داریم. بالاترین و فیس بوک مفیدند اما کافی نیستند برای نیاز مبرم ما.
بالاترین همچنین با اعتراف به تمام شدگی و بی کفایتی موسوی و کروبی می نویسد: ما نیاز به فرد سومی در خارج از ایران داریم. ما نتوانستیم تجمع را ادامه دهیم. حالا دیگه حتی یک خبر خشک و خالی از جنبش برای تجمع در فیس بوک نیست. باید یکی ما رو از خارج هدایت کنه.
[این قبیل نوشته ها برای آماده سازی آشوبگران در جهت تبعیت از دستورات مستقیم خارجه و مأنوس تر شدن با کسانی چون مشاوران فراری موسوی و کروبی و خاتمی است].
سایت گروهکی اخبار روز هم از «قلدری و اثرناپذیری رژیم در برابر حضور خیابانی» خبر داده و پیشنهاد کرد: زور مدنی ما برای تغییر کافی نیست. باید همه گروه های مخالف رژیم همگرایی بیشتری داشته باشند و فشارهای خارجی به رژیم هم افزایش یابد.
سایت ضد انقلابی خودنویس نیز خطاب به موسوی و کروبی نوشت: از محذورات شما آگاهیم ولی باید کار را تمام کرد. اگر می خواهید همین رژیم بماند و کمی چانه زنی کنید، صریح بگویید. اگر هم فکر می کنید رژیم باید برود باز هم صادق باشید، با استخوان لای زخم گذاشتن و تأخیر انداختن کار درست نمی شود. البته ما از محذورات شما آگاهیم.